*
Door Jetty Claus
bijensteken tegen pijn
Zestig bijensteken per week krijgen om je beter te gaan voelen.
Dat is bepaald geen aanlokkelijke gedachte. Een bijensteek kan ook levensgevaarlijk zijn bij mensen die allergisch zijn voor bijengif. Wie echter een slopende ziekte als multiple sclerose heeft, grijpt elke laatste strohalm aan. Berichten over wonderbaarlijke genezingen in de VS hebben geleid tot smeekbedes van ms-patiënten om deze bijensteektherapie ook in ons land toe te passen.
Om de heilzame werking te bewijzen gaat komend voorjaar een wetenschappelijk onderzoek van start.
-
"U kunt ze gewoon in de koelkast in een leegjampotje bewaren. Ze belagen je niet zo snel, want je hebt heel goedaardige bijenvolken", aldus onderzoeker dr. T. Wesselius.
Tijdens de demonstratie plaatst hij een bij op zijn hand en geeft geen krimp als die steekt. Het lijk wordt afgevoerd, de angel verwijderd en het volgende exemplaar mag zijn gif spuiten. De overvolle zaal met ms-patiënten volgt zijn handelingen aandachtig. De arts is de drijvende kracht achter het onderzoek van het Academisch Ziekenhuis Groningen, dat hij vanuit zijn ziekenhuis in Den Helder mee uitvoert.

Dr.Wesselius laat zich steken door een bij. Foto: Ton Kastermans
-
In zijn vrije tijd is Wesselius imker. Zijn belangstelling komt echter vooral, doordat zijn echtgenote ook aan ms lijdt. Door de bijensteektherapie, die hij experimenteel op zijn vrouw uitvoerde, is zij enorm opgeknapt. "Ze kan veel meer en voelt zich niet meer zo moe."
Bijensteken worden al sinds mensenheugenis gebruikt als medicijn tegen uiteenlopende ziektes, waaronder reumatische ontstekingen.
Wesselius is niet de enige met een fascinatie voor dit onderwerp. Meer dan drieduizend artikelen zijn verschenen in medische bladen.
"Opvallend is bijvoorbeeld dat onder imkers geen reuma voorkomt", aldus Wesselius. Bij multiple sclerose raken verschillende gebieden in de hersenen of het ruggenmerg ontstoken waardoor het isolerende laagje van de zenuwcel myeline wordt beschadigd. Daardoor wordt de voortgeleiding van zenuwimpulsen vertraagd en geblokkeerd. De ziekte veroorzaakt vaak gevoelloosheid in armen en benen, spasmen, krachtverlies, moeilijkheden met plassen en dubbelzien.
-
Er zijn vele studies gedaan naar de samenstelling en werking van het bijengif. De theorie is dat mensen zich beter voelen, omdat de eiwitten in het gif de bijnier aanzetten tot de productie van het ontstekingsremmende hormoon cortisol. "Ook denken we dat het auto-im-muunsysteem erdoor verandert. Dat richt zich bij mensen met ms tegen het eigen lichaam. Op de mri scans zie ik aan de ontstekingshaarden dat het wat doet", aldus radioloog Wesselius.
-
Het bijengif zou zelfs tot wonderbaarlijk herstel leiden, zo werd onlangs breed uitgemeten in een documentaire op National Geographic Channel. De euforie is groot. "Ik begin nog liever vandaag dan morgen", zegt de 47-jarige >. Rebel. De ziekte is een jaar geleden bij hem ontdekt. Zijn gezondheid is zo extreem snel achteruit gegaan, dat hij inmiddels in een scootmobiel zit. Hij loopt, schrijft en praat moeilijk. Hij is een van de vele aanwezigen, die vol vuur zijn over de therapie. Wesselius waarschuwt echter voor overspannen verwachtingen.
"Ms is niet te genezen. Bijengif werkt als een aspirientje bij griep. Het neemt de symptomen weg. Lang niet iedereen voelt zich echter beter door deze therapie.
We gaan er vanuit dat.zestig procent van de mensen er baat bij heeft. Zij voelen dat ze meer kracht hebben, krijgen een verbeterde blaascontrole en de evenwichtstoornissen en spasmen zouden afnemen.
-
"Bijval krijgt hij tijdens de presentatie van zijn onderzoek van een imker. Hij raakte door ms gevoelloos van middel tot nek. "In een soort opwelling stak ik mijn handen in de bijenkast en zwaaide flink rond. Nadat ik was gestoken, kreeg ik plotseling weer tintelingen in mijn handen."
Hij roept iedereen in de zaal op ook bijen te houden.
Het aantal hobbyisten is de laatste jaren flink geslonken. Als de toestemming van de medisch ethische commissie binnen is, kan begonnen worden met de screening van de dertig proefpersonen. Zij krijgen in een jaar tijd vijf onderzoeken en om de zes weken een mri-scan. Andere voorwaarden voor deelname zijn dat zij nog in de beginfase van de ziekte zitten en geen reguliere geneesmiddelen gebruiken. Een flink aantal geïnteresseerden wordt blij gemaakt met een dode mus, om dat zij niet in aanmerking komen.
Zelf experimenteren wordt officieel sterk afgeraden.
Een goed verstaander heeft echter maar een half woord nodig. Wesselius laat zien hoe mensen aan de slag kunnen met simpel gereedschap. Nodig zijn een glazen potje, wc rolletje (om de bijen uit de bijenkast te geleiden) en een lichtelijk verbogen haarspeld (om ze te grijpen). Wesselius waarschuwt wel dat de mensen goede voorzorgsmaatregelen moeten nemen door een allergie test te laten doen en een speciale pen in de aanslag te houden, die allergische reacties bestrijdt.
*(Fr.: met dank aan Hans van der Post; hij zorgde voor tekst en foto.)