Prive Bevruchtingsstation

[LWPisa]

Thomas,

Als je kleinschalig zelf wil telen zonder gedoe met bevruchtingsstations zou ik eens nadenken over KI. Met maar een paar volken kan je dan al een "gewenste lijn" controleren. Bijvoorbeeld voor het puur conserveren van je eigen zwarte bijenbestand of een amerikaanse varroatolerantiemoer [;)]

Voor echte gerichte teelt blijft wel de selectie van gewenste eigenschappen een probleem, met weinig volken valt er weinig te kiezen.

Check publicaties door Laidlaw and Page.

L

[maartenkleijne]

Met 5-8 volken achter het huis en selectie richting varroatolerantie en zwarte bij (plus aanpassing aan de locale omstandigheden) zie ik door de jaren heen dat het de gewenste kant opgaat.
Ik begin nu te geloven dat mijn eigen darren dominant worden tegenover die van de buren in de straat bij ons achter, en die van de verenigingstand 1km verderop.
Dus ik laat alle jonge moeren thuis bevruchten op mijn 'eigen zwarte bijen stand'.
Omdat 8 volken veel te weinig is voor het opbouwen van een stabiele populatie probeer ik nu en dan wat vers vloed te importeren van iemand die ook 'zwarte' bijen heeft zoals JP of Jaap op Texel.

[Oude Essink]

citaat vanThomas:

50 darrenvolken, dus veel vaders met veschillende afstamming, klinkt mooi, maar wat is hier nou de genetische consequentie van t.o.v. 1 darrenvolk ?

De consequentie is gelegen in de stabiliteit en flexibiliteit van het volk dat door de betreffende moer wordt opgebouwd.
Een moer, bevrucht door 15 darren kweekt een volk waarbinnen 15 subpopulaties ontstaan van afwisselende halfzusters, waarbinnen de mogelijkheden om op alle mogelijke wisselende omstandigheden binnen het volk of door klimaat en dracht te reageren, aanzienlijk groter en effectiever zijn, dan wanneer de moer door één dar werd bevrucht en een enkele eenzijdige populatie van eenheidsworst tot stand brengt. (d.i. populatiegenetica)
Het getal 50 ( om aan inteelt en darrenraat met hagelschot te ontkomen) lees ik onder andere uit het rapport van een studiegroep van Beetsma, Dijkema, Veldhuis e.a. "Veredeling van de honingbij Apis Mellifera in Nederland." hagelschot ontstaat, wanneer de dochter in haar genetisch material duplicaten heeft van de sexallelen die ontstaan wanneer haar moeder zaden kreeg van een dar die genetisch (te) dicht bij haar stond.
hennie oes

[geert caboor]

Beste collega imkers,
als nog maar zeer recent "uitgelopen" imker is het misschien niet zo evident om op dit forum een eerste reactie te plaatsen over dit onderwerp daar het misschien eerder iets is voor gevorderden, maar toch graag deze bedenking. Na over dit onderwerp toch al wat literatuur te hebben verslonden woonde ik laatst een seminarie bij aan de universiteit in Antwerpen, gehouden door een Nederlandse prof die al vele jaren doceert aan de universiteit in Hannover en die zich al evenvele jaren bezig houd met alles wat betreft genetica binnen een bijenvolk.
Hij beschikt daar over een uitgebreide staf medewerkers en krijgt ook uitgebreide faciliteiten door de Duitse staat.
Een daarvan is een geïsoleerd eiland 5 km van de dichtstbijzijnde kust, enkel en alleen om een zo gecontroleerd mogelijke teelt te kunnen bekomen zonder inmenging van ongekend genetisch materiaal.
Als selectiecriterium koos men het hygïënisch gedrag van de bijen.
Naast een aantal bevruchtingskastjes werden hier ook 20 geselecteerde darrenvolken geplaatst.
Bij meerdere bevruchtingskastjes werd vervolgens als het ware "round the clock" postgevat om het doen en laten van hare majesteit te observeren en waarbij onder andere ook de tijd werd gechronometreerd die hare majesteit nam om terug te keren naar de kast.
Bij één van de kastjes stelde men het volgende vast: mevrouw verliet driemaal de kast. De eerste maal had men haar terugkomst niet opgemerkt, maar de tweede maal stelde men vast dat ze liefst 50 minuten was weggeweest. Deze meting werd bevestigd bij de derde bruidsvlucht.
Men stelde zich hier natuurlijk vragen bij.
DNA onderzoek in een later stadium van haar nakomelingen bevestigde het vermoeden van de onderzoekers: ze kon onmogelijk bevrucht zijn door bijen op het eiland!!!
Maw, mevrouw was 5km heen en terug over water gevlogen om een wip te zetten met darren aan het vasteland!!
Deze vaststelling roept natuurlijk een aantal vragen op:
1) Hebben bevruchtingsstations uberhaupt zin als hare majesteit blijkbaar heel andere criteria hanteert om haar minnaars te selecteren dan deze die wij o zo graag als kenmerk bij haar nakomelingen zouden zien?
2) Op welke basis kiest ze dan haar partners??
3) Is de moer misschien bewust of onbewust in staat om te selecteren op kenmerken die voor ons niet direct zichtbaar zijn maar waarvan zij weet dat ze voor het volk het beste zijn??
Blijkbaar hanteert de moer het motto "hoe breder de genetische basis, hoe beter, want dan heb ik de mogelijkheid om in te spelen op het grootst aantal wisselende omstandigheden." Dit staat dan weer in contrast met wat wij dikwijls nastreven.
In zijn eindconclusie was de prof dan ook eenduidig: na vele jaren intens onderzoek worden we weer met de neus op de feiten gedrukt en kunnen we niets anders dan concluderen dat we eigenlijk van het doen en laten binnen een bijenkolonie nog maar heel weinig afweten.
Een onthutsende maar evenzeer te verwachten vaststelling die enerzijds misschien ontmoedigend is maar die anderzijds de interesse en verwondering voor deze kleine diertjes alleen maar kan aanwakkeren.
Mvg Geert[:o)]

[maartenkleijne]

Goed verhaal Geert!!

Ooit heb ik de volgende richtgetallen genoteerd voor maximale vliegafstanden:

-bijen vliegen tot 8 km naar een goede drachtbron en w.s. kunnen ze nog wel verder, ook al blijven ze meestal dichterbij.

-darren zijn binnen 24 uur tot 13 km verderop aangetroffen. Via imme-hoppen kunnen ze vele tientallen km's verderop een moer bevruchten.

-moeren zijn de meest vliegvlug van alle bijen. Verondersteld dat ze een actieradius kunnen hebben tot 20 KM's. Bij een gemeten vliegsnelheid van ruim 100 km kunnen ze in 50 minuten ruim 40 km ver weg geweest zijn. Dat zal wel niet normaal zijn maar mogelijk is het wel.

-een nazwerm met een onbevruchte, zeer vliegvlugge moer, kan tot 8 à 10 km verderop worden aangetroffen.

Deze getallen zijn natuurlijk extremistisch, maar in elk geval staat vast dat debijen zich niet hoeven te houden aan de regels die wij voor huis-tuin-en-keuken gebruik in het hoofd hebben.

Een ander punt is dat de moer door diverse darren bevrucht wordt, maar het sperma wordt opgeslagen in ruste in een soort spermatheek, en geactiveerd naar behoefte van de moer. Een bevruchtende dar is niet auotomatisch gegarandeerd van nageslacht: zijn sperma kan in rsute blijven en nooit geactiveerd worden. Zelfs kan een reeds geactiveerd spermapakket weer terug in de rustand gezet worden

[geert caboor]

Bedankt voor de reactie, Maarten!
Toch nog even verder redeneren.
Als je weet dat een moer met haar 16 chromosomenparen en in het achterhoofd houdend de verschillende mogelijke combinaties op de verschillende allelenparen, weet dat ze op die manier meer dan 56000 verschillende eieren kan afleggen en dit dan nog eens gecombineert met de haploïde genetische info van bvb. 20 darren, dan is ze in staat om ruim meer dan 1 miljoen verschillende individuen voort te brengen onderverdeeld in in dit geval 20 subpopulaties.
Om van te duizelen als je het mij vraagt!!
Wat je zegt over de spermatheek wordt in deze ook bevestigd door iets wat iedere imker al heeft kunnen waarnemen namelijk dat in de loop van het seizoen binnen eenzelfde volk het morfologisch uitzicht van de bijen sterk kan varieren bvb bleke of donkere kleur.
De hamvraag is natuurlijk of dit een "random choice" is door de moer
ofwel of ze op een of andere manier naargelang de seizoensgebonden omgevingsfactoren welbepaalde keuzes maakt, bvb. periode van overvloedige dracht, waarbij ze dan zou moeten kunnen bepalen welke
zaadcellen ze in die omstandigheid moet inzetten.
Als dit klopt moet ze daarbij wel nog exact weten waar ze het sperma van welke partner heeft "opgeslagen" in haar spermatheek.
Klinkt misschien allemaal vergezocht maar wie weet, misschien niet onmogelijk.
In ieder geval is het zo dat de moer nog altijd een zeer grote vinger in de pap heeft (in ieder geval groter dan deze van de imker) voor wat betreft het uitzicht en de eigenschappen van een volk.
Is het trouwens niet zo dat ieder volk en ieder seizoen steeds weer voor onverwachte vaststellingen zorgt??
Naar mijn bescheiden mening zullen we dan ook nog lang aandachtig moeten oberveren en proberen begrijpen vooraleer we dan misschien ooit de "rode draad" in het geheel zullen zien.
Genetica binnen een bijenvolk is nu eenmaal een duivels moeilijk iets!!
Wat in een eerdere reactie reeds vermeld werd met betrekking tot KI klopt natuurlijk maar dan is er toch een serieuze verarming aan genetische info denk ik.
Ik heb met KI geen ervaring maar ik vraag me dan af of er geen kans bestaat dat deze door KI bevruchte moer alsnog zelf haar spectrum aan genetisch materiaal verbreed door een aantal paringen na de KI?? Bestaan hierover gegevens of heeft iemand hiermee ervaringen??
En als dit met zekerheid niet gebeurd hoe gedragen deze volken zich dan voor wat betreft hygienisch gedrag, opbrengst, ziektebeelden enz. ten opzichte van volken met moeren uit dezelfde teeltlijn die
op een klassieke manier bevrucht werden??
Bestaat hier onderzoek naar?
Mvg Geert

[apiario]

Als selectiecriterium koos men het hygïënisch gedrag van de bijen.

Beste Geert
Met aandacht je verhaal gelezen. Ik hoop in de toekomst meer van je te horen op het forum.

Over het citaat: Ik kreeg het idee, nu ik dit lees van die Prof.
dat er misschien een sleutel zit in de koppeling hygïënisch gedrag en hetgeen ik hoorde in Brasil. De Braziliaanse bij is hygiëner dan de Europeese en duld daar door geen Varroa op hun lijf Zodra daar een Europeese bij werd bijgezet ,barste het van de mijten (Zie ook reisverslag)

Bertus

[Jelte Pieter Dijkstra]

Sorry Thomas ik heb geen tijd om diepoer op je vragen in te gaan. Bovendien hebben andere auteurs denk ik in grotere mate je vragen al beantwoord. Voor amateurs zoals wij is het lastig om koninginnteelt uit te voeren in die vorm zoals jij het voorstelt. Met toevoeging daarop dat 1 volk veel te weinig is om van te telen. Puur practisch al gezien: wil je bijvoorbeeld tien moertjes laten bevruchten dan kost je dit al zo'n 200 darren, terwijl een volk maar enkele honderd darren heeft.......tel maar naar.

Wat ik dus doe is selecteren 'bij de poort'. Kort gezegd houd dat het volgende in (van mijn situatie uitgaande).
Zorgen dat ik een zo groot mogelijke darrendruk kan fabriceren (zoveel mogelijk volken en lang leve de dar in deze volken). Zorgen dat ik niet bij grote carnica of buckfast imkers in de buurt zit, wat ik ook niet zit. Zoals Geert en Maarten al aangeven is dit lastig te realiseren, K. vliegen grote afstanden. Verder standbevruchten en alleen die moeren over houden die de gewenste eigenschappen bezitten. Ik probeer een moer in ieder geval een winter over te houden. De wintermaanden zijn bij mij de selectiemaanden, aangezien ik varroabestrijding meer toepas. Soms selecteer ik ook al in Kirchainers.

Je kunt met het inhangen van darrenraat (vroege teelt) jouw darrendruk bevoordelen.

jp

[buckfast_beekeeper]

In dit verhaal mogen we zeker niet vergeten dat darren kunnen migreren dat het een lieve lust is. Wie niet aan gerichtte darrenkweek doet, deze in speciale kooien laat vliegen, zodat er geen externe darren bij kunnen en geen KI toepast, kan op eigen stand heel moeilijk van gerichtte paringen zijn deel maken.

Een imker die ik ken heeft een bevruchtingsstand op 1600m hoogte, omgeven door bergen van meer dan 2000m, 40 darrenvolken en het alleenrecht om in de wijde omgeving volken te plaatsen. Zelfs hij durft niet beweren dat hij 100% paringen heeft.

Wat wij kunnen doen is voor goed teeltmateriaal langs moeders zijde kiezen en dit regelmatig te verversen. F1 moeren met overwegend goede kenmerken zal het hoogst haalbare zijn.

mvg

Theo

[heidecap]

Leuk dat er ook iemand van "Buckfast Marken" reageert.
't was wel via e-mail, maar voegt volgens mij wel wat toe.
Nu ik de naam niet noem, hiebij wel de tekst :


Goedenavond, Thomas, je moet er wel bij vertellen waarom Marken dicht is.
Ten eerste wegens overbelasting; we hebben capaciteit voor ongeveer 900 aanparingen. Deze worden aan imkers ter beschikking gesteld die bezig zijn met rasverbetering. Dit gaat ook niet gratis. De groep gebruikt 20 darrenvolken per zomer. Deze worden gedurende het seizoen iedere week gevoerd met honing en fondant. Ongeveer 500 kg.
Dus weet waar je aan begint !
Even over de darrenvolken : Voor goede aanparingen heb je er minimaal 24 nodig. Er zijn DNA-onderzoeken geweest door Celle. Hieruit bleek dat niet ieder volk goede darren levert.