Dahlia
- Details
- Geschreven door Hans van der Post.
Dahlia's
Dit verhaal gaat het over de enkelbloeiende soorten waar de honingbij en hommel stuifmeel en nectar kunnen verzamelen. Dahlia's geteelt uit zaad daarvan zien de knollen er hetzelfde uit als knollen van soortdahlia's (gestekt) zijn er toch enkele belangrijke verschillen. Zaai dahlia's koopt je altijd gemengd, immers niemand kan voorspellen welke dahlia er uit een zaadje komt. De variaties in kleur, bloemtype, hoogte enz. kunnen erg groot zijn.
Oorsprong.
Dahlia behoort tot de familie de Asteraceae.
Het plantengeslacht Dahlia omvat twaalf soorten, die inheems zijn in Midden-Amerika, met name in Mexico. De eerste beschrijvingen zijn van Francisco Hernandez en dateren uit 1615. Rond deze tijd werden de eerste zaden vanuit Mexico naar Spanje verzonden.
200 Jaar later, in 1804 wordt de dahlia echt geïntroduceerd en werd genoemd naar Andreas Dahl, botanicus en een leerling van Linneus.
In die tijd trof men dahlia's aan o.a. in de botanische tuinen van Madrid en later ook in Berlijn. Sindsdien is de dahlia verspreid door Europa en is men begonnen met kruisen en veredelen. Deze eerste dahlia's waren een kruisingsproduct van verscheidene botanische soorten en werden gegroepeerd onder de algemene noemer Dahlia Variabilis.
Meer lezen over de (zaai)dahlia, vermeerder, zaaien en bewaren in de rubriek dracht.
Acacia van Doorwerth
- Details
- Geschreven door Oude Essink
Europa’s eerste en oudste acacia staat in Doorwerth.
Met ijzeren banden en zware krammen wordt hij overeind gehouden, de trotse, oeroude reus van Doorwerth. Zijn geschiedenis is nauw verweven met die van het kasteel, waar hij als klein boompje werd geplant in 1601.
Jean Robin, de toenmalige, beroemde Franse plantkundige in Parijs en lijfarts van de koning, kreeg van de medische faculteit aldaar opdracht tot de aanleg van een botanische tuin. Medicijnen werden in die tijd betrokken uit planten en de opleiding tot arts was vooral een studie in de plantkunde: oorsprong van veel botanische tuinen. Zijn liefde ging uit naar het kweken van exoten, die hij van over de hele wereld naar zijn kassen haalde. Zo bracht hij in 1601 uit Noord-Amerika een aantal exemplaren van een “prachtboom” mee, die in zijn uiterlijk leek op de in Europa welbekende, uit Zuid-Afrika afkomstige Acacia, een soort waartoe ook de Mimosa behoort. Voor het benoemen van planten waren toen nog geen duidelijke regels. In zijn systeem van 1759 neemt Linnaeus, ook arts – botanicus, de boom op bij de Vlinderbloemigen onder de naam: Robinia pseudoacacia (de schijnacacia van Robin) . In de volksmond blijft de foute naam Acacia voortbestaan.
Het fraaie kasteel Doorwerth heeft een lange geschiedenis van vernieling en wederopbouw. Het uit de middeleeuwen stammende gebouw was in 1560 aanzienlijk verbouwd en uitgebreid, toen het in 1601 een van de door Robin geïmporteerde exemplaren van de Acacia verwierf. De aanleiding is niet geheel duidelijk. De Nederlanden waren bezig zich tot enige staatsvorm te formeren om zich te ontdoen van de Spaanse overheersers. Het naambordje bij de boom suggereert de “Unie van Utrecht” uit 1579. Dan zou de boom er 22 jaar later geplant moeten zijn.
Tijdens de slag om Arnhem in september 1944 stonden kasteel en boom midden in de vuurlinie; het kasteel veranderde in een troosteloze puinhoop en de kruin van de boom werd aan flarden geschoten. Maar de oersterke boom liep wonderwel weer uit en maakte een nieuwe kruin, die in juni volop bloeit en bij gunstig weer gonst van de bijen. De grillige stam met zijn diepe groeven en knobbels heeft een omtrek van7 meter.Het kasteel ging pas in 1986 weer open voor publiek en is thans met de boom een trekpleister voor de toerist.
Sinds zijn introductie door Robin behoort de Acacia in Europa tot de top van de late-lente dracht. De plant breidde zich ook uit naar Oost Europa, China en Korea. Zo kent Hongarije momenteel 350.000 hectare Acaciabos en is daarmee een van de grootste leveranciers van Acaciahoning.
zie ook:
Drachtplantenindex
Chionodoxa siehei
- Details
- Geschreven door Hans van der Post.
Ecologische groepen: Planten
Tracheophyta [phylum] Vaatplanten
Spermatopsida [classis]
Asparagales [ordo]
Asparagaceae [familia]
Chionodoxa [genus]
Chionodoxa siehei
Het zoeken naar verwanten van de "Chionodoxa siehei" zag ik tot mijn verbazing dat de asperge ook tot die planten groep hoorde. Nu is in de plantenwereld niets vreemd wat betreft verwantschap. Wat te denken van de rozenfamilie waar aardbij, appel en rozenstruiken aan elkaar verwant zijn.
De Chionodoxa siehei is inheems in M.- en Z.-Europa van Spanje en oostwaarts tot de Oekraïne, zuidelijk tot de Kaukasus en Turkije. Groeit in bossen en weiden. Nederland - meestal stinse - en verder noordelijker kom de Chionodoxa siehei van nature niet voor maar als deze geplant is en de plek bevalt vermeerder het zich als "onkruid". Wel als prettig onkruid! Hoogte 8-25 cm. Stuifmeel kleur aan de achterpoten is vuilwit en de "neus" van de bij die op "de siehei" stuifmeel verzameld is wittig.
Bloeit in het voorjaar: maart, april. Zeer variabel wat betreft grootte en bloemkleur, van bleekpaars tot diepblauw. De grote stervormige bloemen en 2 of 3 schedevormige bladeren zijn kenmerkend voor de soort. Gemakkelijk te kweken op zonnige plaatsen of half beschaduwd in kort gras of onder bomen enof struiken die in het vroege voorjaar nog kaal zijn.
De zaailingen bloeien na het derde voorjaar.
Hulst, een boom voor het leven.
- Details
- Geschreven door Hans van der Post.
Rijk: Planten
Stam: Landplanten
Klasse: Zaadplanten
Clade:Bedektzadigen
Orde:Aquifoliales
Familie:Aquifoliaceaea
Geslacht:IIex =hulst
Hulst is een soort die in onze omgeving thuishoort. Het was een van de eerste soorten die - na de laatste ijstijd - [10.000 jaar] naar onze streken terugkeerde.
Ze stellen dan ook weinig eisen aan hun groeiomstandigheden, al hebben ze voorkeur voor gebieden met nogal wat neerslag en arme grond.
De Germanen en Kelten haalden aan het einde van het jaar (zonnewende) hulsttakken in huis als bescherming tegen heksen, boze geesten en andere kwalijke invloeden. De oude volken in onze gebieden vereerden de hulst als een heilige boom. En dat was natuurlijk een doorn in de ogen van de christenen. De boom bracht ook een dilemma, de takken in huis halen bracht geluk maar...een hulstboom kappen bracht ongeluk.
Fatsia japonica
- Details
- Geschreven door Hans van der Post.
Wie doet dit nu, een kamerplant in de tuin zetten! Dit was mijn gedachte toen ik 10 jaar oud op de hoek van de Terweeweg en Frederikhendriklaan (Oegstgeest) in de tuin een vingerplant zag staan.
Pagina 4 van 10